• فیض و راستی
• کتاب مقدس
• فصل های کتاب

انجیل متی (فصل ۷)

طریق حیات و معمار دانا
1 حکم مکنید تا بر شما حکم نشود. 2 زیرا بدان طریقی که حکم کنید بر شما نیز حکم خواهد شد و بدان پیمانهای که پیمایید برای شما خواهند پیمود. 3 و چون است که خس را در چشم برادر خود می‌بینی و چوبی را که در چشم خود داری نمی‌یابی؟ 4 یا چگونه به برادر خود می‌گویی، اجازت ده تا خس را از چشمت بیرون کنم، و اینک، چوب در چشم تو است؟ 5 ای ریاکار، اوّل چوب را از چشم خود بیرون کن، آنگاه نیک خواهی دید تا خس را از چشم برادرت بیرون کنی! 6 آنچه مقدّس است، به سگان مدهید و نه مرواریدهای خود را پیش گرازان اندازید، مبادا آنها را پایمال کنند و برگشته، شما را بدرند. 7 سؤال کنید که به شما داده خواهد شد؛ بطلبید که خواهید یافت؛ بکوبید که برای شما باز کرده خواهد شد. 8 زیرا هر که سؤال کند، یابد و کسی که بطلبد، دریافت کند و هر که بکوبد برای او گشاده خواهد شد. 9 و کدام آدمی است از شما که پسرش نانی از او خواهد و سنگی بدو دهد؟ 10 یا اگر ماهی خواهد ماری بدو بخشد؟ 11 پس هرگاه شما که شریر هستید، دادن بخششهای نیکو را به اولاد خود می‌دانید، چقدر زیاده پدر شما که در آسمان است چیزهای نیکو را به آنانی که از او سؤال می‌کنند خواهد بخشید! 12 له'ذا آنچه خواهید که مردم به شما کنند، شما نیز بدیشان همچنان کنید؛ زیرا این است تورات و صُحُف انبیا. 13 از درِ تنگ داخل شوید. زیرا فراخ است آن در و وسیع است آن طریقی که مُؤَدّی به هلاکت است و آنانی که بدان داخل می‌شوند بسیارند. 14 زیرا تنگ است آن در و دشوار است آن طریقی که مؤدّی به حیات است و یابندگان آن کماند. 15 امّا از انبیای کَذَبِه احتراز کنید، که به لباس میشها نزد شما می‌آیند ولی در باطن، گرگان درنده می‌باشند. 16 ایشان را از میوه‌های ایشان خواهید شناخت. آیا انگور را از خار و انجیر را از خس می‌چینند؟ 17 همچنین هر درخت نیکو، میوهٔ نیکو می‌آورد و درخت بد، میوهٔ بد می‌آورد. 18 نمی‌تواند درخت خوب میوهٔ بد آوَرد، و نه درخت بد میوهٔ نیکو آوَرَد. 19 هر درختی که میوهٔ نیکو نیاورد، بریده و در آتش افکنده شود. 20 له'ذا از میوه‌های ایشان، ایشان را خواهید شناخت. 21 نه هر که مرا ،خداوند، خداوند، گوید داخل ملکوت آسمان گردد، بلکه آنکه ارادهٔ پدر مرا که در آسمان است بجا آورد. 22 بسا در آن روز مرا خواهند گفت، خداوندا، خداوندا، آیا به نام تو نبوّت ننمودیم و به اسم تو دیوها را اخراج نکردیم و به نام تو معجزات بسیار ظاهر نساختیم؟ 23 آنگاه به ایشان صریحاً خواهم گفت که، هرگز شما را نشناختم! ای بدکاران از من دور شوید! 24 پس هر که این سخنان مرا بشنود و آنها را بجا آرد، او را به مردی دانا تشبیه می‌کنم که خانهٔ خود را بر سنگ بنا کرد. 25 و باران باریده، سیلابها روان گردید و بادها وزیده، بدان خانه زورآور شد و خراب نگردید زیرا که بر سنگ بنا شده بود. 26 و هر که این سخنان مرا شنیده، به آنها عمل نکرد، بهمردی نادان مانَد که خانهٔ خود را بر ریگ بنا نهاد. 27 و باران باریده، سیلابها جاری شد و بادها وزیده، بدان خانه زور آورد و خراب گردید و خرابی آن عظیم بود. 28 و چون عیسی این سخنان را ختم کرد، آن گروه از تعلیم او در حیرت افتادند، 29 زیرا که ایشان را چون صاحب قدرت تعلیم می‌داد و نه مثل کاتبان.

تفسیر فشرده آیات


1-5مسیح انتقاد ریاکارانه را که از کینه، خود پرستی و حسادت نشات می گیرد منع می کند. چنین انتقادی معمولا برای خوار کردن و سلطه بر دیگران است. از سخنان مسیح در آیه ۵ ، مجاز بودن به قضاوت صحیح و سنجیده مبتنی برانصاف، محبت و حکمت و به منظور کمک به دیگران به طورضمنی استنباط می¬گردد. 6 «موعظه سر کوه» مسیح، پیغام ملکوت خدا و بخشی از انجیل است. در آیه ۶ عبارت «آنچه مقدس است» کنایه از حقایق الهی مکشوف در انجیل است. مسیح در (متی۴۴:۱۳و۴۵) ملکوت خدا را به مروارید و گنج تشبیه می¬کند. اشخاصی که با شنیدن بشارت انجیل عکس العمل شدید مملو از تنفر از خود نشان می¬دهند؛ شایسته شنیدن پیغام نجات بخش انجیل نیستند(رومیان ۲۸:۱-۳۲). 7-11 مسیح به شاگردانش در (متی ۹:۶-۱۳) الگویی کلی برای دعا داده بود و در اینجا دوباره تاکید می¬کند که خداوند به طور یقین به دعاهای فرزندان خود پاسخ می-دهد. عبارت «سوال کنید... بطلبید... بکوبید» به استمرار در دعا اشاره می¬کند. مسیح در آیه ۱۱ به وضوح به شرارت ذاتی انسان سقوط کرده اشاره می¬کند. در موقعیتی دیگر مسیح در حین تعلیم شاگردانش به جای عبارت «چیزهای نیکو» (در بخش نهایی آیه ۱۱) عبارت «روح القدس» را بکار می برد(لوقا۱۲:۱۱) که نشان می¬دهد منظور مسیح از چیزهای نیکو، حکمت، قوت، تسلی و... است که روح القدس عطا می کند. در واقع بهترین ارمغان خدای پدر برای فرزندانش روح القدس است که سرچشمه حکمت، قوت، تسلی و آرامش و قدوسیت و... است. بدیهی است که پدر آسمانی از احتیاجاتمان قبل از آنکه در دعا عنوان کنیم مطلع است و آنها را برای ما فراهم می¬کند. 12 این فرمان جوهره تمام فرامین اخلاقی است که در تورات وکتاب های انبیا آمده است و طبعا انجام کامل آن برای هر انسانی محال است. 13در بخش نهایی موعظه سرکوه، مسیح به دو نوع « دَر»، «راه»، «مقصد»، «مردم»، «درخت» ، «میوه»، «معمار» و «بنیان» اشاره می¬کند. جهان بینی های بسیاری در دنیا وجود دارند که به انسان ها وعده نجات و خوشبختی می دهند. این راه ها هرچند با هم تفاوت زیادی دارند ولی در یک اصل کلی با هم مشترکند و آن این است که انسان با انجام دادن یا ندادن یک سری کارها، فرامین، اصول، ایده ها و... به خدا و یا آینده ای روشن (مادی یا معنوی) نزدیکتر می شود. در حالی که مسیح با کشیدن خط بطلان بر چنین اصلی عنوان می¬دارد که انسانی که ذاتا شریر و گناهکار است هرگز با تقلا و کوشش به معیار عدالت و قدوسیت خدا نخواهد رسید و تنها راه نجات انسان از مرگ و گناه راه تنگ و منحصر به فرد مسیح است. این راه نه بر اساس تقلا و کوشش انسانی بلکه بر ایمان به «شخص مسیح» استوار است. ایمانی که نتیجه آن آراسته شدن انسان به عدالت کامل خدا است. توجه کنید که هم «دَر تنگ» و هم «دَر فراخ» برای کسانی که از آنها وارد می شوند وعده خوشبختی را می-دهند(سیستمهای غیر مذهبی یا سکولار نیز وعده فردایی روشن تر و زندگی مادی بهتر را برای انسان می¬دهند). 14 بدلیل تفاوت چشمگیر انجیل مسیح با سیستم ها و ایدئولوژی های این دنیا، ایمانداران واقعی در تضاد با آن سیستم ها قرار می گیرند و با زحمات و مشکلات عدیده ای مواجه می شوند. به همین علت تعداد برگزیدگان و ایمانداران واقعی مسیح اندک شمارند. 15احتمالا اشاره مسیح به لباس میش، لباس پشیمی خاصی بود که شبانان گله آن را می-پوشیدند. انبیای کذبه در قالب یک شبان دلسوز خود را معرفی میکنند ولی در باطن گرگهای درنده میباشند. آنها همچون فریسیان و دیگر رهبران مذهبی وقت یهود بانیان «دَر و راه فراخ» هستند که منتهی به موت و هلاکت است( یوحنا۹:۱۰-۱۲). 16 تعالیم کذب و دروغ منجر به رشد روحانی و زندگی ثمربخش پیروان آن تعالیم نمی¬ شود. یکی از ویژگی¬های بارز معلمین دروغین و پیروانشان زندگی¬های توخالی و تبدیل نشده آنهاست( دوم پطرس ۱۷:۲-۲۰؛ یهودا ۱۲:۱و۱۳). اعمال و رفتار نیکو و میوه های روح القدس، نتیجه ایمان واقعی است(غلاطیان۲۲:۵). 22 انبیای کذبه و پیروان ظاهری مسیح حتی گاهی ادعا می کنند که عطای معجزات و شفا دارند که یا دروغی بیش نیستند و یا طرفندهای شیطانی هستند. معمولا خار و خس میوه های نیکو نمی دهند. 23 توجه کنید که مسیح به ایمانداران غیر واقعی و پیروان ظاهری می¬گوید «شما را هرگز نمی شناسم» که اشاره به عدم ارتباط واقعی و زنده بین مسیح و چنین افرادی است. در واقع ایمانداران غیر واقعی، نه مسیح واقعی و حقیقی که کلام خدا به ما معرفی می¬کند بلکه مسیحی را پیروی می کنند که ساخته و پرداخته ذهنشان است. 24-27 کسانی که زندگی خود را بر صخره مسیح و کلام او بنا می¬کنند در آخرت از داوری عادلانه الهی سربلند بیرون خواهند آمد. در مقابل کسانی که زندگی خود را بر شن و ماسه افکار انسانی و عدالت شخصی حاصل از پیروی از امر و نهی شریعت و آداب و رسوم مذهبی بنا کرده باشند بدون شک سرانجامی هولناک در انتظار آنان خواهد بود. 28 عکس العمل درست و ثمربخش به سخنان مسیح، ایمان و توکل به شخص مسیح و پذیرش وی به عنوان نجات دهنده و خداوند است که به زندگی ابدی و نجات از گناه منجر می شود. تمجید کردن یا متعجب بودن از سخنان و تعالیم مسیح ثمری ندارد. 29 کاتبان و رهبران مذهبی برای اثبات تعالیمشان از مراجع دیگر نقل قول می¬کردند ولی مسیح نیازی به نقل قول از دیگران نداشت زیرا خود مرجع مطلق و نهایی است.